Apollo

(door Christophe, Tim, Pauline en Stijn 1B)

Apollo was een van de belangrijkste Griekse goden.

Hij en zijn tweelingzus Artemis zijn geboren onder de schaduw van een palmboom op het eiland Delos. Hij behoorde tot de twaalf Olympische goden, die samen met de oppergod Zeus op de berg Olympus verbleven.

Deze zoon van Zeus en Leto was onder meer de god van de voorspellingen, de kunsten (met name de muziek) en het boogschieten. Ook was hij een god van de zon en verspreidde hij met zijn pijlen besmettelijke ziekten. Deze ziekten kon hij weer genezen (daarom werd hij soms aangeduid als “de van verre treffende”.
Op eenzelfde manier was hij de beschermgod van de herders terwijl hij tegelijk verbonden was met hun aartsvijand, de wolf.

Apollo werd razendsnel volwassen en trok naar het Griekse vasteland in Delphi.

Bij een scheur in de grond bevond zich de vrouwelijke reuzenslang Python.

Apollo heeft de reuzenslang gedood met “duizend pijlen”.

Hij moest boete doen voor het doden van de goddelijke slang maar toch kon hij bij haar vroegere woonplaats zijn beroemd orakel instellen. Dit orakel bestond niet alleen in de mythologie maar ook in werkelijkheid en werd door vele mensen geraadpleegd. De antwoorden op de vragen werden gegeven door een priesteres, gezeten aan de aardspleet, haar ingefluisterd door Apollo.

In Delphi werden na het doden van de slang, Pythische Spelen georganiseerd. Eerst omvatten zij vnl. muzikale en later ook sportieve evenementen.

Dit is het stadion van Delphi, waar de Pythische spelen werden gehouden ter ere van Apollo

De eerste priesters in Delphi waren volgens een mythe afkomstig uit Kreta.
Apollo leidde, in de gedaante van een dolfijn, hun schip naar de haven van Delphi.

Apollo doodde na de Python nog vele anderen met zijn pijlen.
De reus Tityus werd door hem en zijn zuster Artemis gedood omdat hij geprobeerd had hun moeder te verkrachten.
Tweemaal moest Apollo voor zijn gewelddadig gedrag boete doen door zich in dienst te stellen van een sterveling.

Tijdens deze slavendiensten bouwde hij met de zeegod Poseidon de stadsmuren van Troje.
In de Trojaanse oorlog was hij de fanatiekste medestander van de Trojanen. Met zijn pijlen veroorzaakte hij een pestepidemie onder de Grieken.

Volgens sommigen vermoordde Apollo Achilles, de grootste held uit de oorlog. Achilles sneuvelde doordat een pijl van Paris hem raakte in zijn hiel. De enige plaats waar hij kwetsbaar was. Maar het zou Apollo geweest zijn die er voor gezorgd heeft dat deze pijl hem feilloos trof.

Bij prinses Coronis verwekte hij een belangrijke zoon : Asclepius, de god van de geneeskunst. Apollo of Hermes haalde het ongeboren kind uit het dode lichaam van Coronis, dat al op de brandstapel lag omdat ze Apollo ontrouw was geweest.

Het meest geliefde muziekinstrument van Apollo was de lier. Deze heeft hij van Hermes gekregen.

Apollo vond een instrument uit als voorloper van de luit en de gitaar.
Hij speelde ook fluit.

Zoals Apollo voorspellingen aan de helderzienden gaf zo inspireerde hij ook dichters en musici die zijn geliefde instrumenten bespeelden.

De Romeinen waren eveneens onder de indruk van de door en door Griekse Apollo.
Niemand minder dan de eerste Romeinse keizer Augustus wijdde in 28 v Chr, op de Palatijnse heuvel, in het hart van Rome, een tempel aan hem.

Apollo had dus een eigen tempel. In de buurt van de tempel werden Korintisch keramiek, Attisch aardewerk met zwarte en rode figuren en Etruskische Bucchero-vazen gevonden die duidden op het bestaan van een Apollo-cultus te Pompeji. Zeer waarschijnlijk reeds in de eerste helft van de 6de eeuw voor Christus vanuit Griekenland ingevoerd via de Griekse kolonies in Campanië.

Apollo hield ook van Hyacinthus, een jongen voor wie hij zelfs zijn orakel in Delphi verliet om samen met hem te gaan jagen en sporten. Op een dag werd Hyacinthus bij het discuswerpen echter door een worp van Apollo geraakt en gedood. Uit zijn bloed en blanke huid onsproot een hyacint.

Dit is nog een mythe over Apollo :

Onbeantwoorde liefde

Apollo lachte Cupido eens uit om zijn kleine boogje, en kleineerde hem door zich, als god van de boogschutters, te beroemen op zijn macht. Cupido sloeg terug door Apollo te treffen met zijn liefdespijl, terwijl hij Daphne, de riviernimf die Apollo begeerde, trof met zijn pijl van lood die elk verlangen doofde.

Met Apollo op de hielen bad de nimf eeuwig maagd te mogen blijven, net als de godin Diana, en ze werd veranderd in een laurier. Apollo streelde de bast die Daphne bedekte en zwoer dat de laurier voortaan aan hem gewijd zou zijn. Later werd de lauwerkrans het ereteken voor zegevierende Romeinse generaals.

Dit marmer van Apollo en Daphne is een interpretatie van een Romeinse mythe door de barokkunstenaar Bernini.

Dit zijn nog enkele afbeeldingen van de tempel van Apollo.

De reconstructie van de Apollo-tempel te Delphi:

Dit zijn ook nog afbeeldingen die iets te maken hebben met Apollo.

Een doek van Apollo en Kyparissos.