Het Keltische gezinsleven

Mannen

Een Keltische man droeg als symbool van zijn invloedrijke postitie een halsketting om zijn nek nl.de torques. Hieruit kan je afleiden dat hij behalve een krijger ook een boer en het hoofd van de familie was. Voor hem betekende het gezin waarschijnlijk meer dan alleen zijn en vrouw en kinderen.
Zijn ouders hoorden er ook bij en alle ongetrouwde broers en zussen, maar ze zouden elkaar allemaal helpen door samen op de boerderij te werken.
De mannen in de Keltische maatschappij mochten ook meerde vrouwen nemen.

Torques

Vrouwen

Kemenade

De status van de vrouw binnen de Keltische samenleving is veranderd met de tijd. De vrouw was evenwaardig aan de man, wat niet zo was bij de Romeinen, en, op een weliswaar passieve manier, nam ze een hogere status aan dan de man omdat zij voor nieuw leven moest zorgen. Bovendien genoten de hoofdvrouw en haar kroost speciale privilleges die niet golden voor de andere leden van de familie. Maar als zij geen kinderen voortbracht (wat vaak de reden was dat een man meerdere vrouwen nam), konden haar erfrechten overgaan op de kinderen van de bijvrouwen. Er is ook een vermoeden dat de vrouwen gebonden waren aan e drie klassieke "K"s: keuken ,kemendade (vrouwenvertrek) en kinderen.
De Kelten kenden ook veel koninginnen en krijgsvrouwen. Deze hadden eveneens een hoog aanzien door hun grote wijsheid en vermeende toverkrachten.
In sommige verhalen is zelfs sprake van een vrouwenvolk, de amazones, een krijgsvolk van alleen maar vrouwen, die te paard met pijl en boog strijden en waarbij de mannen als slaven leven en enkel dienen voor de voortplanting

Kinderen

De gestructureerde Keltische maatschappij legde een grote nadruk op status en familiebanden.
Ook het heroïsch aspect was zeer belangrijk. Om dit te kunnen bereiken was het belangrijk dat er de nodige aandacht werd gegeven aan de opvoeding van de kinderen.
De kelten lieten de opvoeding over aan pleegouders. Hierdoor kwam het dar vele kinderen reeds zeer jong van huis weggingen. de kinderen kregen een opvoeding buiten de vertrouwde omgeving van de stam. Men leidde hen op voor de wijdere wereld van de stam. Men leidde hen op voor de wijdere wereld van de stam. Wanneer de kinderen de periode van opvoeding hadden doorgemaakt dan keerden zij terug naar de stam en hun natuurlijke ouders.
De pleegouders waren meestal bloedverwanten of vrienden. Ze werden uitgekozen op hun sociale prestige en economische status.
In het pleeggezin leerden de kinderen de vaardigheden en bekwaamheden die zij later in het dagelijkse leven nodig zouden hebben. Deze opvoeding was dus afhankelijk van de stand waaruit het kind afkomstig was. De dochter van een boer leerde graan malen en brood bakken terwijl een dochter van een edelman leerde naaien en borduren.
Een meisje echter was veel kieskeuriger en vroeg meer bediening.Bij een jongen lag de nadruk op de fysieke training. Ook deze was weer aangepast aan de stand waarvan het kind afkomstig was.

Huisdieren

In de hele Keltische wereld zijn er bij opgravingen kleine modellen van honden gevonden.
Daarom lijkt het waarschijnlijk dat ze als huisdieren werden gehouden, evenals als werkhonden of waakhonden.