  |
De Hallstatt cultuur.
|
| De Hallstatt cultuur (750 V.c. - 450 V.c.) is
genoemd naar het Oostenrijkse dorpje Hallstatt waar van 1846 tot 1963
tussen de 1000 en de 2000 Keltische graven zijn ontdekt en onderzocht. Dit
was dan ook de belangrijkste bron voor de kennis van deze cultuur. |
| Deze graven bevatten vooral urnen maar ook
enkele mummies die zeer goed geconserveerd zijn vanwege de zoute grond. De
mensen die er begraven lagen waren dan ook zeer afhankelijk van de
zoutmijnen in het nabijgelegen Salzkammergut waar men het zout, dat voor
de conservering van vlees onmisbaar was, vergaarde en men dus goed bij
verdiende. Ook in deze 3000 jaar oude zoutmijnen vond men prachtige
mummies, maar ook kleren, werktuigen enz.... |
| De begraafplaats bestond voor een kwart uit
krijgsgraven. Voor de rest waren er vrouwengraven die veel juwelen en
dikbuikige vruchtbaarheidsbeeldjes bevatten en graven van rijken die vaak
bronzen beeldjes, vazen, vaten, bekers enz. bevatten. Ook werden er veel
wapens, spelden, broches en aardewerk gevonden. Dit alles gaf een
duidelijker beeld van hoe de Kelten in deze periode leefden. |
| Rond 600 V.c. werd er vlak bij Hallstatt een
andere mijn geopend in Hallein (waarvan het Welse woordje 'hallein' is
afgeleid, dat zout betekent), vlakbij het moderne Salzburg (Salz; zout),
deze mijn was beter toegankelijk waardoor men daarheen trok en de mijnen
in Salzkammergut in verval raatken. |
| Vanaf de 5e eeuw V.c. bewerkten de
Kelten hun graven steeds minder en werden er ook steeds minder
grafgeschenken gegeven. |
| Tenslotte werd Hallstatt in de 4e eeuw
V.c. verwoest door een aardverschuiving. |
|
foto's |
| auteur: Andries Demandt 4Latijn Bim-Sem
2004-2005 |