Keltische visie op dood en begrafenis
Inleiding
| De druďden geloofden in leven na de dood. Ze dachten dat de ziel overging in een ander lichaam. Uit sommige Romeinse bronnen blijkt zelfs dat de Kelten probeerden geld te lenen in ruil voor de schuldbekentenis dat zij hun schuld in het hiernamaals zullen aflossen. |
 |
Dolmen
|
In vele Keltische landen vindt men allerlei dolmen, dat is een grafkamer bestaande uit rechtopgerichte bewerkte stenen, die bedekt zijn met een grote steen. Dolmen vindt men niet alleen in het Pre-Keltische rijk maar ook in Noord-Afrika, Azië en Japan. |
Cromlechs
Men vindt er ook cromlechs. Een cromlech is een kring van opgerichte stenen en meestal treft men in het midden een dolmen aan. Stonehenge is ook een soort cromlech maar daar zijn de stenen wel bewerkt en Stonehenge is trouwens ook van latere datum.
Doden
De doden werden meestal verbrandt, men bouwde een
stropop van tientallen meters hoog waarin de slachtoffers vastgebonden
werden. Dat kun je trouwens ook in Caesars ‘De bello Gallico’ lezen. De
belangrijkste doden werden op een brandend schip de zee ingestuurd. Zo
kon men het snelst het schimmenrijk op het heilige eiland Tir nan Og
komen.
Er werden vaak kostbaarheden bij de dode gelegd om de rijkdom en het aanzien van de dode te tonen. De familie begroef de overledene met veel ceremonie. Men laat de rijkdom en de status van de familie zien door kostbare spullen weg te doen.
Grafheuvels
|
Er zijn verschillende soorten grafheuvels. Er kunnen er drie verschillende onderscheden worden. In de eerste soort vindt men een sluitspeld en vaak ook een groot stuk schaap- en lamsvlees. Bij het tweede type waren de grafgiften vaak gebruiksvoorwerpen. Men vond er ook soms een gehalveerde schedel of een voorpoot van een varken. Een derde groep is meer gevarieerd. Er werden speciale giften in die graven gevonden zoals voertuigen, drankbekers en spiegels. Het lichaam werd telkens anders geplaatst. Samen met de dode begroef men eten dat als voedselpakket kon dienen tijdens de reis naar het hiernamaals. Met dat eten kon men ook de goden betalen om de ‘eeuwigheid’ te betreden. |
