Taalstudie: de aanwijzende voornaamwoorden.
|
1. Verbuiging
|
|
Enkelvoud |
Meervoud |
|
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Nom. |
hic |
haec |
hoc |
hi |
hae |
haec |
Acc. |
hunc |
hanc |
hoc |
hos |
has |
haec |
Gen. |
huius |
horum |
harum |
horum |
Dat. |
huic |
his |
Abl. |
hoc |
hac |
hoc |
his |
|
|
|
Enkelvoud |
Meervoud |
|
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Nom. |
iste |
ista |
istud |
isti |
istae |
ista |
Acc. |
istum |
istam |
istud |
istos |
istas |
ista |
Gen. |
istius |
istorum |
istarum |
istorum |
Dat. |
isti |
istis |
Abl. |
isto |
ista |
isto |
istis |
|
|
|
|
Enkelvoud |
Meervoud |
|
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Man. |
Vrouw. |
Onz. |
Nom. |
ille |
illa |
illud |
illi |
illae |
illa |
Acc. |
illum |
illam |
illud |
illos |
illas |
illa |
Gen. |
illius |
illorum |
illarum |
illorum |
Dat. |
illi |
illis |
Abl. |
illo |
illa |
illo |
illis |
|
2. Opmerkingen
|
a) Drie typische uitgangen:
|
|
· de genitief enk. eindigt altijd op –ius |
|
· de datief enk. eindigt altijd op –i (uitz. huic) |
|
· bij hic verschijnt in het enkelvoud meestal een -c
|
|
b) Betekenis:
|
|
1. Aanwijzend: plaatsaanduidend
|
|
|
· hic, haec, hoc: deze, dit (bij mij) |
|
|
· iste, ista, istud: die, dat (bij jou)
|
|
|
· ille, illa, illud: die, dat (bij hem)
|
|
2. bijklank
|
|
|
· iste: heeft vaak een pejoratieve
(negatieve) bijklank |
|
|
· ille heeft vaak een positieve bijklank
|
|
3. Gebruik:
|
|
|
· Zoals adjectieven horen ze meestal bij een
substantief en komen ze ermee overeen in naamval, genus en getal. |
|
|
· Zoals adjectieven kunnen ze ook
zelfstandig gebruikt worden. |
|
|
Oefen deze leerstof hier in. |