De Danaïden
Gemaakt door Lien de Leeuw en Andrea Lulendo uit 3 Latijn
Wie zijn de Danaïden?
Vijftig dochters van Danaos, welke hij aan de vijftig
zonen van zijn broeders uithuwelijkte. Hij gaf ieder van hun een scherpe
haarspeld, waarmee zij (uitgezonderd één), op de bruiloftsnacht hun
echtgenoten vermoordden. Volgens de fabelleer zou hun straf geweest zijn, om
in de hel een bodemloos vat te vullen met water. Al hun werk was voor niets
en zo zouden ze eeuwig moeten voort gaan.
Tijdstip en plaats van het verhaal
Dit verhaal speelt zich af in de Griekse mythologie.
Stamboom van het verhaal.
meerdere vrouwen X Aegyptos |
Danaos en meerdere vrouwen |
|
De mythe
Koning Belos heerste in Chemmis. Hij was de tweelingbroer
van Agenor. Zijn vrouw Anchinoë baarde hem de tweeling Aigyptos en Danaos en
een derde zoon Kerpheus. Aigyptos kreeg vijftig zonen bij vrouwen uit Lybia,
Arabia en Phoinikia. Danaos kreeg vijftig dochters bij nimfen en Egyptische
prinsessen. Zij werden Danaïden genoemd naar hun vader.
Na hun vaders dood ontstond onenigheid tussen de
tweelingsbroers over de verdeling van het rijk. Zogenaamd om een goede
oplossing te bevorderen stelde Aegyptos zich plots heel edelmoedig op en
stelde aan zijn broer een huwelijk voor tussen de vijftig neven en nichten.
Danaos wantrouwde zijn bedoelingen en hij raadpleegde een orakel. Zijn vrees
werd bevestigd: Aegyptos was van plan alle Danaïden te doden. "Vlucht naar
Argos, daar zult ge koning zijn." voegde de godheid eraan toe.
Pallas Athene hielp hem een schip bouwen en weldra
vertrok Danaos met zijn vijftig dochters naar Griekenland. In Argos
aangekomen liet hij bekend maken dat hij door de goden voorbestemd was voor
de troon van Argos. Gelanor, de koning, kon daar alleen maar om lachen: een
man met geen andere krijgsmacht dan vijftig dochters zou hem de troon
afnemen?!
Maar het volk was niet zo op hun koning gesteld en dacht
er anders over. Toen op diezelfde dag een wolf uit het gebergte een kudde
runderen aanviel en een stier doodde, zag men er een voorteken in dat Danaos
de troon met geweld zou willen bemachtigen. Dus dwongen de burgers hun
koning afstand te doen van de troon, om de stad van verwoesting te behoeden.
Zo werd Danaos koning van Argos.
Intussen broedde Aegyptos op wraak voor zijn broer, die
hem blijkbaar doorzien had.
Toen hij van diens voorspoed hoorde in Argos, sloeg hem
de schrik om het hart en wilde hij hem in zijn wraakoefening vóór zijn. Hij
zond zijn vijftig zonen naar Argos met de opdracht Danaos samen met zijn
dochters te vermoorden.
Eerst deden de zonen hem het voorstel alsnog toe te
stemmen met het vijftigvoudige huwelijk. Toen Danaos weigerde, belegerden ze
de stad.
In die tijd was er geen watervoorziening op de burcht van
Argos. De natuurlijke bronnen ontbraken en de kunstmatige waren nog niet
aangelegd. Danaos begreep dus dat hij het beleg niet lang zou kunnen
uithouden, omdat hij zou omkomen van de dorst en liet aan zijn neven
mededelen dat hij toegaf.
Er werd een massaal huwelijksfeest georganiseerd en
Danaos bepaalde wie met wie moest trouwen. Tijdens het huwelijksfeest deelde
hij lange scherpe haarspelden uit aan zijn dochters en om middernacht
vermoordden de bruiden hun mannen, voordat ze zelf vermoord zouden worden.
De moord op hun echtgenoten door de Danaïden.
Slechts één enkele echtgenoot overleefde het.
Hypermnestra spaarde haar man, omdat hij haar maagdelijkheid had gespaard en
liet hem vluchten uit Argos.
De volgende dag vernam Danaos haar ongehoorzaamheid en
hij liet haar voor de rechtbank verschijnen. Maar...de rechters spraken haar
vrij!
De Danaïden werden plechtig in het meer van Lerna van
bloedschuld gereinigd zoals dat de gewoonte was in het land. In dit
bijzondere geval voltrokken Athena en Hermes de plechtigheid.
Daarna riep Danaos huwelijkskandidaten op voor zijn
dochters. Een wedstrijd in hardlopen werd uitgeschreven; de winnaar had de
eerste keus, nummer twee de volgende enz... Eerst kwamen er weinig
kandidaten; het vooruitzicht om met een moordenares te trouwen was niet zo
aanlokkelijk. Maar toen de eerste huwelijken goed bleken te gaan, won de
aantrekkingskracht van een machtige en rijke schoonvader het van de angst.
Alle negenenveertig Danaïden kregen een man en Hypermnestra werd herenigd
met haar uitverkorene, de enige overlevende zoon van Aegyptos.
Danaos was een goede en verstandige koning; hij maakte de
stad Argos zo machtig dat vanaf zijn tijd de bewoners van Griekenland naar
hem Danaoi genoemd werden. Zijn dochters werden moeder van vele Griekse
prinsen en het akelige verleden leek vergeten.
Maar toen zij stierven, veroordeelden de rechters van de
onderwereld de negenenveertig moordenaressen tot een vreselijk lot in de
Tartarus: een bodemloos vat vullen met water, steeds maar weer, tot in de
lengte van hun dagen!
Inspiratie voor latere kunstenaars
Willem Bilderdyk (1756-1831)
De Danaïden
(ROMANCE NA HORATIUS.)
Impiae nam quid poture majus!
Onder de Aard, in donkere oorden,
Aan de boorden,
Cocytos pikstroom vloeit,
Waar Ixion rond blijft draaien,
Tytius den gier moet paaien
Met de lever die steeds groeit.
Staan by menigte Geplaagden
Vijftig maagden,
(Maar met twee perCent rabat,)
Die de handen lustig reppen
Met gedurig waterscheppen
In een ongebodemd vat.
Och! dat gieten, scheppen, putten,
Kan niet nutten;
’t Loopt er gauwer uit dan in.
Duizend kannen, duizend pullen,
Mogen ’t nooit ten halve vullen;
Altijd is ’t een nieuw begin.
Of zy moê zijn? kermen? weenen?
’k Zou het meenen!
Maar men rust niet in de Hel.
’t Vonnis ligt zoo, en zy moeten
Voor een lelijk schelmstuk boeten,
En dat feit verdiende ’t wel.
’k Was goed meisjens al mijn leven;
Daar beneven
Nooit geweldig crimineel;
’k Houd van hangen noch van branden;
Maar kreeg ik zoo’n zaak in handen,
’t Koste die het deed, de keel.
Want, begrijpt eens, goede Luidtjens!
’t Waren bruidtjens,
Alle Zusters, knap en net;
En in de eerste nacht van ’t huwlijk
Moordden ze, is dat afschuwlijk,
Elk haar bruigom, in het bed.
Zag men zulke boze nukken
Eens gelukken,
Was toch wierd er van op ’t lest!
Wie zou ooit weer willen trouwen?
En hoe ging het met de vrouwen,
Als geen haan meer kwam op ’t nest!
Vijftig waren ze in getalle
Met heur alle;
Maar één was er trouw en goed,
Die niet van zich kon verkrijgen
Om haar man aan ’t spit te rijgen
Tot een bruilofts welkomgroet.
« Schielijk uit het bed gesprongen,
» Arme jongen!
» (Riep zy,) gaauw! ’t is hier niet pluis.
» Al uw broeders zijn verraden,
» Liggen in hun bloed te baden,
» En de Drommel spookt door ’t huis.
» Vader bracht het die beulinnen
» In de zinnen;
» Maar ik gruw van zulk bedrijf.
» Foei, wel foei! zijn dat manieren
» Van een bruiloftsnacht te vieren!
» Valt men zoo malkaar op ’t lijf!
» Neen; dan wou ik ’t onder ’t laken
» Anders maken.
» Doch, haas op! eer ’t iemand ziet,
» En vergeet toch onder ’t zwerven,
» ’t Wijfjen dat voor u wil sterven,
» De arme Hypermnestra niet! »
1823.
S. Vestdijk
Hij heeft het vat der Danaïden eindelijk gevuld,
want zijn geduld was op. Hij heeft de tijd gekuld
door deze dames dood te laten lopen ...
Als schim teruggekeerd is er toen een geslopen
naar 't eind der tuin, waar 't ding te roesten lag
al zoveel eeuwigheid, dat men een bodem zag.
Zij nam een emmer water, met een botte lach
gooide zij 't vaatje vol tot aan de rand
en zag zichzelf voor 't eerst binnen de wand
van 't element dat haar had voortgedreven
door alle uren van haar bodemloze leven.
En zei: ziezo, die zaak is dus aan kant.
Ik ga mijn zusters halen om te spelen
in deze spiegel met de spiegelbeelden.
Gerrit Achterberg.
Uit : Verzamelde gedichten.
Amsterdam, Querido, 1984.
(Achtste druk. Copyright 1963)
Het vat der Danaïden vullen: spreekwoord ontstaan uit de mythe.
d.w.z. tevergeefs arbeid verrichten, moeite doen zonder
ooit zijn doel te bereiken; ontleend aan het verhaal van de 50 dochters van
Danaos, die met uitzondering van Hypermnestra, hun echtgenoten vermoordden
en tot straf hiervoor veroordeeld werden, om in de onderwereld eeuwig water
in een bodemloos vat te gieten.
Korfballers
Vele korfbalverenigingen heten tegenwoordig ook de
Danaïden, omdat zij feitelijk ook bezig zijn met het vullen van een
bodemloos vat. |